روزِ دوم

امروز دومینمان بود

ریزشِ نزدیک بِ حداکثری داشتیم؛ فقط من ماندم و رِ

بالا و پائین ولنجک را گز کردیم چون هوا برای رفتن بِ وعده گاهِ روزِ اول بیش از حد آلوده بود.

دستِ آخر هم بعد از پشت در های مسجدِ بزرگِ منطقه ماندن راهمان را کشیدیم و رفتیم کنجِ یکی از پارک های بزرگِ حوالی

خودش را بِ ظاهر ندیدیم، اما نمیتوانست خیلی دور باشد...

در ازدحام، گویی احتمالِ بِ سرِ قرار آمدنش بیشتر است!

چیزی کِ مهم است این است کِ وقتی میگوییم هر فلان روز، فلان ساعت، فلان جا هستیم، تو بیا،،، واقعن سر لوکیشن تعیین شده نشسته باشیم!