مُرده را بِ حالِ خود رها کنید لطفن
میگفت ما یه مدت اون سر دنیا بودیم خیلی بی بخار بودن سر انتخابات ها و مراسم های "وطن ای" خیلی تو جو اش فرو نمی رفتن، ولی الان ما انقدر پر شور و فعالیم نزدیک انتخابات توش غرق شدیم...!
راست میگه والا؛ تمام شبکه های تلویزیون و رادیو، تمامِ دیوار های شهر، تمامِ اخبارِ سراسری، تمامِ محافِلِ دانشجویی و تمام مولکول های اکسیژنی کِ وارد ریه هات می شه هم آغشته بِ ترغیب برای مشارکت عه!
انتخاب نمیکنی کِ در کدام شبکه از مشارکت بشنوی و از کدام شبکه فقط و فقط بِ موسیقی گوش کنی!
ملغمه ای از تحریک کننده های احساسات رو هم هی مدام تزریق میکنند بهت؛ انگشت های جوهریِ شهدای دفاع مقدس، سرود های غیرت بر انگیزاننده، خونِ پاکِ حاج قاسم، تاثیرِ پفکی ات در تعیین سرنوشت و بارِ سنگینِ مسئولیت و بِ دنبالش عذابِ وجدان!
ب نظرم اینکه بتونی بِ هیچی فکر نکنی هم خودش یک نوع آزادی عه؛ آزادیِ فارغ بودن از غوغای جهان، آزادیِ بی توجهی و نشنیدنُ ندیدنِ غیرت ملی!
" کاش میشد بِ هیچّی فکر نکرد...! "
بعد التحریر: میدانید فاشیسم چیست ؟
- ۹۸/۱۲/۰۱